نیمه شب شب سیزدهم ماه رمضونه ساعت 2ونیم بامداد از درونم یکی داره منو صدا می زنه  
 میگه توهم بیا باهام حرف بزن حالا که مهمونی عمومیه تو هم بیا
وقتی مشکلات همه وجودت گرفته بهترین راه اینه بنده من بامن حرف بزن از مشکلاتت بگو از گرفتاریات بگو از مصیبت هایی که خودت برا خودت درست کردی برام بگو
نه بخاطر اینکه من از مشکلاتت خبر ندارم من ازگرفتاریات اگاهم توی این عالم اگه کسی بفکرت باشه منم اگه کسی بتونه نجاتت بده منم اگه کسی بتونه از غصه ها ونگرانیها وترسها بیرونت بیاره منم اگه کسی واقعا تو رو برا خودت بخواد منم
 اخه من خدای توام من خالق توام من تو رو به عالم وجود اوردم با عشقی که بهت داشتم ودارم بزرگت کردم این عشق و می تونی تو دل پدر ومادرت پیدا کنی منم که دارم باهات عشق بازی می کنم می بینی هر چی به پدر و مادرت بدی می کنی تو رو دور نمی اندازند نمی تونن دورت بندازن دست خودشون نیست منم که تو دلشون فرمانروایی می کنم  تازه یک هفتادم محبتم به بنده هامو به پدر ومادر دادم
منم که تو رو بین اطرافیا و دوستا عزیز کردم منم که همیشه ازسر بلندی تو خوشحال می شم منم که وقتی همه تنهات میذارن همیشه کنارتم منم که تو سختیها اولین کسی هستم که با همه عشقم به تو اماده ام تا کمکت کنم ولی اخرین نفری هستم که صدام می کنی تازه اگه صدام کنی اماهیچوقت ازت دلگیر نمی شم
یادته داشت ابروت می رفت من نذاشتم یادته می خواست ماشین بهت بزنه من نذاشتم یادته داشتی می رفتی سمت لغزش من نزاشتم یادته ...
بااین کمک ها میخواستم بهت بگم همیشه کنارتم باهمه عشقی که بهت داشتم ودارم همه رو دیدی ولی من و ندیدی اخرشم گفتی عجب شانسی داشتیم

 یک عمر خواستم بهت بفمونم چقدر دوست دارم به امید اینکه یکبار توهم بهم بگی منم دوست دارم
 من خدا هم پیش ملایکم به داشتن بنده ای مانند تو افتخار کنم بگم ملایکه این بنده من ارزش محبت هامو می فهمه این بنده ارزش دوست داشتن ومی دونه

اما بگم بنده من اگه نخواستی بفهمی من چقدر دوست دارم هیچ از عزتم کم نمی کنه من غنی وازهر چیزی بی نیازم من خداشدم تا بنده هام و دوست داشته باشم  من خدا شدم تا بی منت دست بنده هامو بگیرم اصلا من خداشدم تادر مقابل مخالفت بنده هام به اونا محبت کنم اخه من خدام می تونم زمین بزنم ولی از زمین بلند می کنم می تونم آبرو ببرم ولی پرده پوشی می کنم ...